Ondertrouw, administratie was nog nooit zo romantisch

Als er iemand goed is in administratie is het wel de Nederlandse overheid. Ze willen alles van je weten, ook of je gaat trouwen en met wie. Ondertrouw noemen ze dat. En nee, boventrouw bestaat niet… Smartass.

Ondertrouw is het moment waarop je met de gemeente afspreekt hoe je je huwelijk officieel regelt. Er wordt gecontroleerd of je wel met elkaar mag trouwen. Want er zijn een paar redenen waarom dat niet zomaar mag: Als je bloedverwant bent (broer/zus, neef/nicht) of al getrouwd bent, gaat het hele feest niet door.

De overheid wil ook graag dat je vastlegt of je al kinderen hebt en of je al dan niet onder curatele staat. Want in het laatste geval heb je toestemming van je curator of de kantonrechter nodig om te mogen trouwen.

Op je trouwdag zelf heb je getuigen nodig. In ieder geval een getuige per persoon, maar je mag er ook twee. Bij het in ondertrouw gaan, wil de gemeente graag weten wie je getuigen zijn. Je hebt kopietjes van hun paspoorten nodig, dus zorg dat je die hebt.

Daarnaast moet je aangeven wat je wil doen met de achternamen. Je kan die van jezelf houden, die van je partner aannemen of die van jezelf houden en je partner aannemen, met een streepje ertussen. Dit is wel handig om van tevoren even te overleggen.

Als dit allemaal boven water is, mag je een datum prikken voor de dag van het burgerlijk huwelijk.

Als je een datum hebt gevonden, geef je aan hoe je het burgerlijk huwelijk geregeld wil hebben. Kies je voor een onpersoonlijk baliehuwelijk van tien minuten of wil je een ambtenaar van de burgerlijke stand die een praatje houdt? En moet dat dan op het gemeentehuis of op jouw trouwlocatie?

Als je dit allemaal hebt doorgenomen met de gemeente-ambtenaar, haal je je pinpas door de gleuf (tenzij je een van de schaarse gratis baliehuwelijken op maandagochtend hebt weten vast te leggen) en ben je weer een stukje dichterbij de grote dag.